In den beginnen was er niets

De eerste zin uit de Bijbel. In den beginne was er niets. Het onderwerp van de lezing van vandaag. In ons bestaan kennen we verschillende lagen van bewustzijn. Als we geboren worden, zijn de meeste van ons een onbeschreven blad. Puur. Nieuwsgierig verkennen we de wereld om ons heen Heel hard huilen wordt gevolgd door lachen om daarna  aan de slag te gaan met dat wat onze aandacht trekt.

Naarmate we groter worden en actiever participeren in de Maatschappij wordt ons denken ingekaderd. Je waarneming wordt verbonden met het leven in een gezin, een familie, op school, in een sportclub, in een land. Zo ontstaat een frame of reference, een kader waaraan je ervaringen toetst. Niet verkeerd want als grote groepen samenleven, kunnen afspraken helderheid geven.

Maar op het moment dat je een frame of reference als enige waarheid beschouwt, kan het zijn dat je de verbinding met die puurheid waarmee we allemaal geboren worden, verliest. En dat is jammer, want veel oplossingen zijn juist in die puurheid te vinden. Alle grote geleerden, Albert Schweitzer, Einstein, Anthonie van Leeuwenhoek kunnen dat beamen. De oplossing, het Eureka, ligt in de stilte tussen twee gedachten.

Het is ook daarom dat het in Qigong-practice zo belangrijk is om je te verbinden met dit stiltemoment. Denk niets, houdt nergens aan vast en observeer. Alsof al je gedachten, je overtuigingen, je ‘Ik weet het zekers’ op een lopende band voorbijkomen om vervolgens te besluiten ze er dit keer niet vanaf te halen om er mee aan de slag te gaan. En kijk dan eens wat er ontstaat.

In het centrum trainen we dit loslaten veel en lang. Het ontwikkelen van een stable mind en stable heart is de kern van de opleiding. Maar aan het eind van elke oefening nemen we deze helderheid mee naar binnen. We sluiten de helderheid in om weer terug te gaan naar dagelijks leven. Met al haar frames of reference. Gewoon omdat ze er bij horen.

Ook in het dagelijks leven kan je de momenten van stilte pakken. Vroeger waren ze zelfs een onderdeel van ons frame of reference. Mijmeren, terwijl je op het gras ligt en naar de lucht staart, zalig nets doen en een beetje voor je uit staren, je vervelen. Allemaal momenten die zijn verdwenen omdat onze aandacht door andere zaken wordt opgeslokt. TV, smartphones, internet. Allemaal geweldige uitvindingen maar wel vermoeiend. Net als ons lichaam heeft onze geest ook rust nodig, een mijmermoment, een verveelmoment, een staarmoment, even spelen met de leegte. Om daarna creatief en voortvarend aan de slag te gaan.