Ben ik nog steeds in Nederland. Het vliegtuig moest onverwacht rechtsomkeert maken naar Beijing en zo vliegen wij ineens 's morgens op woensdag 8 mei om 9.30 uur in plaats van dinsdag 7 mei om 20.05 uur.
Wat er weer voor zorgt dat ik op dit wonderschone maar wel wat vroege uur een blog aan het tikken ben. Wachtend op mijn reisgenote die net een berichtje stuurde dat ze een half uur later is. De rollercoaster van overgave en omgaan met wat er is, is begonnen.
Het is raar, de extra uren gaven me aan de ene kant de ruimte om eens diep adem te halen. Maar tegelijkertijd maakte mijn mind overuren. Alsof het besef dat ik echt voor een lange periode weg ga, nu pas indaalt. Ik zie mijn "huizenoppasser" rond schuifelen en kijk zelf nog eens goed om me heen.
Ineens heb ik ook de onwijze behoefte om al die lieve mailtjes, berichtjes (maar stiekem de mensen die ze schrijven) in mijn rugtas te stoppen en mee te nemen. Ingebed in alles wat me lief is op reis. Totdat ik me realiseer dat tijd en plaats ook een illusie is en dat ik het allemaal al in me draag.
The only thing I have to do, is bring my heart home. En nog even gauw een laatste post op Facebook plaatsen.
niet vergeten fotoos te make in china bij de verhalen :)
BeantwoordenVerwijderen